CatalHoyuk

چاتال هویوک  از آثار مهم دوره نوسنگی در دشت قونیه آناتولی (ترکیه) است که تاریخ آن به ۶۵۰۰ تا ۵۷۰۰ پ. م برمی‌گردد و آن را می‌توان از نخستین تلاش‌های بشر برای پی‌ریزی زندگی شهری دانست. چتل‌هویک بزرگترین و پیچیده‌ترین مناطق باستانی بازمانده از دوران نوسنگی است که تاکنون توسط باستان‌شناسان کشف و حفاری شده.

شهر چاتال‌هویوک که حدود ده هزار نفر جمعیت داشته تجارت ابسیدین در منطقه را کنترل می‌کرده‌است.

در آن زمان، ابسیدین یا شیشه آتشفشانی بهترین ماده برای ساخت ابزارهای نوک‌تیز بود و ازین رو تجارت آن موجب ایجاد صنعتی پرسود گشت که این خود باعث ثروتمند شدن شهر چاتال‌هویوک گشت.

چاتال‌هویوک، برخلاف دیگر شهرهای نوسنگی مانند اریحا، حصار شهری و برخلاف شهرهایی مانند خیروکیتیا هیچ کوچه و خیابانی ندارد. مهم‌ترین ویژگی چاتال‌هویوک این است که خانه‌ها به همدیگر چسبیده‌اند و تنها راه ورود به آن‌ها از طریق پشت بام است. این ویژگی باعث می‌شود که استحکام آن‌ها از خانه‌های تک ایستاده بیشتر شود و هم‌چنین دفاع از شهر آسان شود. به‌طوری‌که اگر دشمن می‌توانست دیوار بیرونی شهر را بشکند به جای این‌که وارد شهر شود، داخل اتاق دیگری می‌شد که مدافعانش روی پشت بام آن قرار داشتند و این امر برای آن‌ها خطرآفرین بود.

نقاشی‌ای که بر روی یکی از معابد چاتال‌هویوک به دست آمده‌است نشان می‌دهد که این شهر بر اساس نقشهٔ قبلی ساخته شده‌است. اندازهٔ خانه‌های چاتال‌هویوک مختلف است ولی نقشهٔ یکسانی دارند. جنس دیوارهایش از خشت خام است و دیوارها و کف اتاق‌ها را رنگ‌آمیزی می‌کردند. نقشهٔ ساختمان‌های معابد با نقشهٔ خانه‌ها یکسان است، ولی دیوارها با نقاشی‌هایی مذهبی

مربوط به الهه مادر تزئین شده‌اند.

طرح حاضر به مناسبت حضور ما در نمایشگاه مد استانبول آماده شد و حقیقتا خوش درخشید، نقشی از یک خرس که احتمالا یک توتم بوده است.

Çatalhöyük ; also Çatal Höyük and Çatal Hüyük;  is a tell of a very large Neolithic and Chalcolithic proto-city settlement in southern Anatolia, which existed from approximately 7500 BC to 6400 BC, and flourished around 7000 BC.^[2] In July 2012, it was inscribed as a UNESCO World Heritage Site.

Çatalhöyük is located overlooking the Konya Plain, southeast of the present-day city of Konya (ancient Iconium) in Turkey, approximately 140 km (87 mi) from the twin-coned volcano of Mount Hasan. The eastern settlement forms a mound that would have risen about 20 m (66 ft) above the plain at the time of the latest Neolithic occupation. There is also a smaller settlement mound to the west and a Byzantine settlement a few hundred meters to the east. The prehistoric mound settlements were abandoned before the Bronze Age. A channel of the Çarşamba River once flowed between the two mounds, and the settlement was built on alluvial clay which may have been favorable for early agriculture.

The present design was prepared on the occasion of our presence at the Istanbul Fashion Fair and it really shined, a figure of a bear that was probably a totem.